فضای زیر پوست مکانی مناسب برای درمان دیابت نوع 1
15 اوت 2017- محققان موسسه‌ی بیومدیکال و مهندسی پزشکی دانشگاه تورنتو (IBBME) بر روی پیوند سلولهای پانکراس در زیر پوست انسان به منظور کمک به تولید انسولین و تنظیم سطح قندخون تحقیق نمودند.
محقق ارشد این پروژه Michael Sefton گفت: مزیت پوست دسترسی راحت به آن است، همچنین خطرات کمتری نسبت به سایر مکانهای پیوند ارائه می‌دهد.
سلولهای تولید کننده‌ی انسولین که در قسمت‌هایی از پانکراس یافت می‌شوند، در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به واسطه‌ی حمله‌ی سیستم ایمنی تخریب می‌گردند، با وارد کردن سلولهای جدید به بدن می‌توان توانایی تولید مجدد انسولین را به بدن بازگرداند، اما اینکه این سلولها در چه محلی از بدن قرار گیرند، مشکل اصلی است.
نویسنده‌ی ارشد این مقاله Alexander Vlahos گفت: سلولهای جزایر در سراسر پانکراس در بین سایر سلولهایی که آنزیم‌های گوارشی را ترشح می‌کنند، پراکنده شده‌اند. این باعث می‌شود که نتوانیم جزایر جدید را در لوزالمعده پیوند زنیم، زیرا احتمال قرار گرفتن این سلولها در ناحیه‌ای از پانکراس که به ترشح آنزیم می‌پردازد، بسیار زیاد است.
قابل دسترس بودن پوست آنرا به مکان بسیار قابل کنترل برای پیوند سلولهای جزایر تبدیل می‌کند بویژه اگر بدن بیمار به سلولهای اهدایی پاسخ منفی دهد، مدیریت آن آسان‌تر خواهد بود. فضای زیر پوست ناحیه‌ی بزرگی است که می‌تواند از تعداد زیادی سلول جزایر پشتیبانی کند که این پشتیبانی برای این موفقیت پیوند ضروری است.
محققان این روش را به عنوان جایگزینی برای کاشت جزایر در کبد که نیاز به تعداد قابل توجهی از سلولهای اهدایی دارد، امتحان کردند.
Vlahos گفت : شما نیاز به مقدار بسیار زیادی سلول جزایر برای تزریق در کبد دارید، زیرا در 48 ساعت اول پس از پیوند، 60 درصد از سلولهای تزریق شده از بین می‌روند به همین دلیل برای پیوند سلولهای جزایر به کبد، نیاز به 2 تا 3 اهدا کننده ی پانکراس وجود دارد.
دراین آزمایشات، سلولهای جزایر یک پانکراس سالم در زیر پوست قرار داده شد. نتایج این کار نشان داد که سطح قندخون پس از 21 روز تا زمانی که رگهای خونی جدید در اطراف سلولهای پیوند شده رشد کنند، به مقدار طبیعی می‌رسد و هنگامیکه سلولهای پیوند شده از زیر پوست خارج شدند، مقدار قندخون فرد به حالت قبل بازگشت (مانند یک فرد مبتلا به دیابت).
Vlahosافزود: جزایر پانکراس تقریباً یک درصد از پانکراس را تشکیل می‌دهد، اما نیاز به 15 تا 20 درصد از جریان خون دارند، ما باید اطمینان یابیم که جریان خون مناسب در اختیار سلولهای جزایر پیوند شده در زیر پوست قرار می‌گیرد.
نتایج بدست آمده منجر به کمک مالی 1.1میلیون دلاری موسسه‌ی خیریه JDRF برای پشتیبانی از مرحله‌ی بعدی این پروژه شد. قدم بعدی در این تحقیق مهندسی شبکه‌ی عروق خونی در زیر پوست و سپس تزریق تعداد کمتری سلول جزایر به این بافت خون رسانی شده است. محققان معتقدند محیطی با منبع خونی بهتر به سلولهای بیشتری اجازه بقاء و تولید انسولین در بدن میزبان را می‌دهد و نیاز به سلولهای اهدایی را کاهش می‌دهد.
نتایج این تحقیق درمجله‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences در ایالات متحده منتشر شد.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2017/aug/researchers-get-under-the-skin-of-treating-type-1-diabetes-98259892.html